Dzień ósmy… i poranek dnia nr.9

Wstajemy bez pośpiechu , pogoda nie wygląda zbyt obiecująco ale do tego już zdążyliśmy przywyknąć :-)…

Start coś koło 9….ile do promu kilometrów?…hmmm…no i o której prom??….kto to może wiedzieć 🙂 Ostatnie miasto Halden….tankowanie….parę kilometrów i wjeżdżamy na autostradę……nudno :/…płasko:/…. na autostradzie strasznie wieje….na prawdę ,  takie podmuchy że chwilami strach.. .Krótkie przerwy i dalej i dalej…. . Potężny wypadek na autostradzie , robi się korek ale nam udaje się jakoś przecisnąć….lecimy dalej …

W końcu Trelleborg ufff , do promu czasu od groma…..fajny parking nad samym brzegiem wiec , dajemy tyłkom odpocząć hihih

22…. prom się pojawia …. wjazd…. zabezpieczanie moto itd…4 godziny płynięcia przed nami…

….potem jeszcze tylko 200 km i…… to już koniec wspaniałego urlopu….

Dzień siódmy…

Hmmm niedzielna jazda i praca w kłopoty się obraca….

Dzionek zapowiada się z pogodą w kratkę….Ewa standardowo rozgrzewa rano aparat do czerwoności przy porannym odpływie…

…śniadanie i startujemy…

Wjeżdżamy na ostatnią drogę widokową Rondane….

…..i…moto zaczyna się źle prowadzić , jedziemy jeszcze kawałek , stajemy na widokowym parkingu….patrzę….patrzę na kapcia z tyłu..wrrr , nie widać gwoździa ani drutu ani nic wbitego….odludzie totalne , czekam może ktoś przejedzie..i…dupa… po jakiejś godzinie pojawia się camper, światełko nadziei…  patrze na blachy…francuz…. ups myślę jak się dogadamy…… ufff….mówi po angielskiemu :)….i mówi że może coś znajdzie….wynajduje duży kompresor i wbudowanym zestawem do naprawy opon…..kamień spada z serca!!!!…ale….tak nie do końca bo ukazuje się nie dziura tylko przecięcie od jakiejś skały wcale nie małe preparat do uszczelniania spierdziela przez dziursko w oponie , pompujemy cały środek do uszczelniania , ładujemy 3 bary i jeżdżę w kółko co by się badziewie rozprowadziło w oponie…………ufff udaje się , pakujemy się na moto , ruszamy z duszą na ramieniu i myślami czy „kleidło” da radę…..dało. Potem okazało się że do cywilizacji gdzie szło sprawdzić i uzupełnić ewentualnie ciśnienie w oponie było ponad 100 km. Ciśnienie nie schodziło ale chwila jazdy na gubiącej ciśnienie oponie dojechał ją prawie do końca :/…ważne , że kończy się zabójczo chropowaty norweski asfalt wiec opona tak nie znika… wjeżdżamy na międzynarodową E6 i robi się normalno-nudno-europejsko …..kilometry znikają w oczach , ja mam cały czas w głowie tą nieszczęsną tylną oponę……mijamy Lillehammer , omijamy Oslo….zaczynamy szukać campu na nocleg….i nic…..spada kilometr za kilometrem , robi się naprawdę późno i….i dalej nic… Znajdujemy jakąś tablice informacyjną….jedyny camping za najbliższe 15 km ….ufff , udało się 🙂

Niedziela pełna wrażeń zakończona……jutro pożegnanie z Norwegią 😦

Dzień szósty…

Dzień wita nas deszczem….widać ile widać czyli niewiele , narada z Ewą … jeśli pogoda na następny dzień ma być lepsza to zostajemy w Geiranger jeden dzień dłużej.Z ekipą Blue sprawdzamy prognozy pogody…z dnia na dzień ma być gorzej jeden plus ze po 10-tej przestaje padać…..decyzja….jedziemy!!

Widać , że Drabina już niedaleko 🙂

…a po drodze takie smaczki 🙂

i widoki…

Podjazd we mgle z widocznością max 2 metry…..i szczyt drabiny 🙂

lepiej z drabiny schodzić więc zaczynamy :-)…

i dotarliśmy do podnóża 🙂

Na parkingu widać było takie smaczki…

Pożegnanie z ekipą Blue , rozmowa z kolegą z Wrocławia wracającego z Nordkapp-u na kończących się oponach….. a my na oponach już średnich na rozciągniętym niesymetrycznie łańcuchy ruszamy w stronę Drogi Atlantyckiej…

i docieramy 🙂

i takie ciekawostki też były 🙂

Dolatujemy do Kristiansund , najdalszy cel wyprawy osiągnięty , zaczynamy powrót w stronę domu…..bardzo niechętnie. Znajdujemy camping nad spokojnym fiordem…. campingów na trasie coraz mniej….

….policzenie kilometrów planowanych na następny dzień…

wieczorny przegląd strat 🙂

i dzień nr.6 można uznać za zakończony 😀

Dzień piąty…

Rano zwijamy namiot w pogodę , wyjeżdżamy z campingu już w deszczyku , kierunek Flam

potem jedziemy z Flam wzdłuż linii kolejowej do miejsca gdzie dalej nie można już wjechać a tam mały spacer…

Potem powrót do Flam a potem w stronę Aurlandsfiellet….. droga niesamowita , męcząca strasznie dla przeciążonego motocykla

ale na prawdę warto!!…

…to dopiero połowa wspinaczki 🙂

Potem zjazd …. i dalej wzdłuż Lustrafjord….kolor wody niesamowity , trochę wody już w Norwegii widziałem ale tylko tam ma taki kolor..

fotka nie oddaje tego koloru

To nie koniec wspinaczki na dziś przed nami Sognefiellet….oj wiało tam wiało ale w końcu przygoda to przygoda 🙂

Potem miasteczko Lom….dużo turystów ale cisza…zero krzyków , zamieszania itd.

Lecimy dalej…..czuć już zmęczenie…..dokąd dolecimy to dolecimy…..ale jakoś jazda szła a po drodze było tak….

Jesteśmy już blisko Geiranger…..początku Drabiny Troli…. zjazd do tej miejscowości w taką pogodę był niesamowity

Pogoda do d… wiec szukamy campingu…..znajdujemy o dziwo za normalne pieniądze….obok naszego domku domek a w nim znajoma  ekipa Blue :)…… kolacja , nocne polaków rozmowy…..do której? hmmmm przemilczę 🙂

Widok późno w nocy z tarasu campingu…….dzień piąty zakończony

Dzień czwarty…

Myśl o krwiożerczych meszkach nie daje mi spać wiec o 6-tej rano już ruszamy…piękny poranek rekompensuje wieczorne „meszkowe” koszmary 🙂

Potem pniemy się tą drogą „trochę” wyżej…

..

Docieramy do Odda a potem dalej na malowniczą  drogę Hardanger

Na tej drodze troszkę remontów ale za to było więcej czasu na podziwianie.

Znajdujemy miejscówkę na nocleg w bardzo wodospadowej okolicy 🙂

Dzień trzeci…

Start z godzinnym opóźnieniem , kończymy Jaeren i lecimy w stronę Preikestolen. Chwile motania się po Sandnes (gps jest bee wiec cała Norwegia tylko po papierowej mapie) i dolatujemy do pierwszego promu

i docieramy do celu dnia….. słońca brak ale ciepło i bez deszczu. 2,5 godz pod górę i docieramy…

tam trzeba być i to widzieć na prawdę magiczne miejsce.

Po zejściu trochę odpoczynku , chwila rozmowy z kolegą z ekipy Blue z Kartuz lecącą we czwórkę w podobnym kierunku…lecimy dalej widokową drogą Ryfylke

Jeszcze 2 promy przez fiordy …robi się późno….szukamy miejsca na nocleg , jedno wygląda obiecująco ale nie da się zakotwiczyć namiotu w skale :-)…jedziemy dalej , fajna łączka okazuje się zdradliwa bo zaatakowały nas miliony krwiożerczych meszek wrrr mnie pocięły strasznie i okazało się ze mam na to jakieś uczulenie ehhh ale co tam…przygoda , przygoda…

Dzień drugi…

Pogoda bajka…do promu 230 km . z campu można wymeldować się dopiero o 8.00 więc czasu nie za dużo. Nawigacja kolegi zaczyna głupieć …czas ucieka…prom nie poczeka , obieram na logikę kierunek i dzida…. jedziemy osobno , kolega zna trasę do promu doskonale więc spotkamy się na promie…tankowanie ……szybki postój na rozprostowanie kości i wtedy nie wiadomo jak moto się wywraca ….wywrotka to wywrotka nic takiego ale czemu na mój piszczel….. moto żyje , noga napier….dostajemy sms od kolegi że miał glebę… jemu nic, moto szwankuje , podjął decyzję ze wraca do PL :(…  ale co tam…przygoda,przygoda…lecimy dalej. Wpadamy na prom jako jedni z ostatnich …..

i za 10 min już wypływamy 🙂

… szybki prom i za 2 godziny widać już Norweski ląd 🙂

W miarę sprawny wyjazd z promu … przebicie się przez rozkopany i zapchany Kristiansand i w drogę ….w kierunku Stavanger. Po drodze zatrzymujemy się w miejscu gdzie kiedyś pracowałem (okolice Flekkefjord)

Lecimy dalej w stronę narodowego szlaku turystycznego Jaeren … a po drodze takie widoczki..

Nie dolatujemy do Stavanger , rozbijamy namiot na campingu za Egersund

Dzień pierwszy

Start zaplanowany na 7 rano…udało się bez obsuwy 🙂 . Dystans do pokonania około 630 km, nocleg zarezerwowany…Lecimy

Tankowanie na granicy , punkt zbiórki na autostradzie w Niemcowie…kierunek Dania

 

Pogoda dopisuje , 99% drogi po autostradach, ruch duży , jedyna przyjemność to wyprzedzanie puszek 🙂 a po nudnej jeździe czas na papu

 

i mały relaks :p

Przygotowania…

Norwegia… hmmm , byłem ..pracowałem , działa na mnie jak magnes. Zimą zrodził się pomysł wyjazdu , poznać kraj bliżej i delektować się dzikością i surowością przyrody. Wyjazd miał być na dwa motocykle z moim kolegą ale czym bliżej wyjazdu dochodziłem do wniosku , że nie można być samolubem i Ewa też musi zobaczyć Norwegię . Sprzęt turystyczny trochę się nam zestarzał wiec przygotowania praktycznie od zera , cały wyprawowy szpej  skompletowaliśmy , „Jadźka” technicznie gotowa , kufer i sakwy też założone, plan trasy opracowany…. czekamy na 17-sty czerwca 🙂